Afsluiting van het jaar

Vandaag lijkt het een gewone woensdag te zijn. Misschien is het dat ook voor jou, maar niet voor mij. Deze ochtend werd er door hele lieve ouders het contract getekend voor de laatste plekjes die ik had. Wat bijzonder is het toch wanneer mensen een zoektocht maken naar een plekje voor hun kindje en vol overgave en als bewuste keuze bij jou terecht komen. 

Ik ben gewoon Janet, vind het leuk om met kinderen te werken. Kinderen te stimuleren en te prikkelen in een liefdevolle en veilige omgeving. Niet meer en niet minder. Ik bezit geen superkracht. En net zoals dat jullie ouders worstelen met jullie kinderen, doe ik dat met mijn kinderen. Ook hier hebben we last gehad van de Sinterklaas spanning wat ervoor heeft gezorgd dat we minder slaap hadden en dus allemaal een korter lontje. Ook hier word er niet naar mij, als mama, geluisterd of krijg ik soms een grote mond waar ik niet van gediend ben. Oftewel, ik ben net zoals jullie allemaal. Een moeder met heel veel liefde die soms met haar handen in het haar zit. Misschien is onderstaande trui een goed idee voor kerst. Een soort mantra voor onszelf. 

Oproep op social media 

Dat gezegd hebbende, over naar het volgende. 
Een paar weken terug deed ik een oproep op mijn social media kanalen met de vraag wat jij graag in een blog van mij zou willen lezen. Hierop was een van de reacties; Wat vind je het allermooist aan je werk en wat zijn de 'nadelen'? 

Het stond er ook letterlijk zoals ik het hierboven heb neergezet. Het woordje nadelen stond tussen aanhalingstekens. haha. Nou die mogen wel weg hoor, want het werken als gastouder in eigen huis kent zeker wel nadelen!

Gelukkig kan ik heel zeker en enthousiast zeggen dat het werken als gastouder ook heel veel voordelen kent. Een groot voordeel is het werken vanuit mijn eigen huis en het eigen baas zijn. 

Wat vind ik het allermooist aan mijn werk? Eigenlijk een hele simpele vraag, maar zo moeilijk om hier antwoord op te geven. Ik heb natuurlijk al een paar weken gehad om over deze vraag na te denken. Het allermooist zou zijn wanneer ik een of twee mooie zinnen zou kunnen formuleren wat dan alles omvattend is en het antwoord bevat. Maar ook na een paar weken ben ik niet tot dat resultaat gekomen. 

Het mooiste van mijn werk is dat de kinderen gebracht worden, maar ook weer opgehaald worden. En terwijl ik dit schrijf, besef ik me ook dat dit wellicht wat negatief overkomt, maar dat is het juist niet! Iedere kind kent periodes waar het zo doorheen glijd, maar ook periodes die intensief zijn en lastiger. Als ouder zijnde dacht ik bij mijn kinderen oh daar gaan we weer. Maar als gastouder zijnde heb ik dat niet. De kinderen worden einde van de dag tenslotte weer opgehaald. Dit maakt dat ik mijn dag altijd vol energie en enthousiasme begin! Ik sta er als gastouder dus anders in dan dat ik doe/deed als moeder zijnde. 

Het mooiste aan mijn werk? Ik hoop/wens/doe mijn best om een soort van tweede thuis te zijn voor de kinderen. Een veilige haven, een warm nest, omringd door heel veel liefde zodat ze al spelend kunnen leren. Ik geniet van die kleine prulletjes, heerlijk knuffelen en luisteren naar het gebrabbel. Verwonder me iedere keer over hun ontwikkeling! Kan dan ook echt trots zijn, haha. Een baby zien omrollen, kruipen en uiteindelijk die eerste wankele stapjes terwijl ik ze mag opvangen of een stevige hand mag aanreiken. Dat ze je vertrouwen! Bij je huilen en zich door je laten troosten. Iets niet durven, maar met jouw hulp ervaren dat het kan en dat het goed komt. Leren klimmen, vallen en opstaan. Och ik kan zo echt eindeloos doorgaan! En ja echt waar, ik vind het prachtig om daar allemaal deel van uit te mogen maken! 

Het allermooiste!

Het allermooist vind ik denk ik de pure liefde van kinderen. Hiermee bedoel ik dat zij onderling geen onderscheid maken naar elkaar. Je hoort de kinderen niet over jong of oud, blank of getint, meisje of jongen! Alle kinderen spelen hier met elkaar en ieder kind word erbij betrokken. Baby's krijgen speelgoed aangeboden, de oudere kinderen helpen de jongere met jasjes aantrekken. Iedereen wil de baby's wel een flesje geven. De meiden spelen met de auto's en de jongens pakken de poppen. En iedere dag mag ik dit aanschouwen, naar kijken en hun liefde voelen en laten groeien. Dit is echt onbetaalbaar! Ze beginnen hier met het leggen van de basis voor vriendschap en dat is zoveel waard! 

De Nadelen

Het werken als gastouder kent ook zijn mindere kanten. Ik zou hier een heel rijtje neer kunnen zetten en wellicht zouden er veel oooh's en aaaah's komen. Ik denk namelijk dat menigeen zich van bepaalde zaken niet bewust is. 

Maar is dat niet mijn doel van dit verhaal en ik wil ook niet dat het een negatief iets word of een klaagzang. Dat is niet wie ik ben of waar ik voor sta. 

Wel kies ik er voor om bepaalde zaken juist wel te delen. 

Ik vind het een nadeel dat je als zelfstandige altijd een financiële onzekerheid hebt. Je bezetting kan, om wat voor reden dan ook, zo veranderen wat een financieel gevolg heeft. Ook de corona nu maakt het er niet gemakkelijk op. Toch om als zelfstandige gezien te worden is het een vereiste om aan de voorwaarden te voldoen en ook je investeringen te doen. Dus terwijl er soms mindergeld in komt, moet je het wel uitgeven. 

Als zelfstandige heb ik geen vakantiegeld, word ik niet doorbetaald wanneer ik ziek ben, bouw ik geen pensioen op. En ja, dat is allemaal te regelen. Maar dan houd ik niets meer over in de maand. Ik leg netjes mijn belastinggeld op zij en probeer hard een financiële buffer op te bouwen. Je hoort mij dan ook niet klagen! Maar dat het aan alle kanten gonst dat je als zelfstandige in 2024 verplicht bent om een AOV (arbeidsongeschiktheidsverzekering) af te sluiten maakt mij benauwd. Die verzekeringen zijn nu al niet te betalen (overal geïnformeerd) en de kleine lettertjes die erin staan zijn zo achterbaks en sluw dat je nooit op een cent aanspraak kan maken. Dat vind ik dus echt een nadeel van mijn werk. Toch is dat meer gerelateerd aan het zelfstandig zijn dan aan gastouder zijn. 

Een groot gemis.

Als ik 1 echt nadeel zou moeten opnoemen aan het gastouder zijn, dan hoef ik daar niet lang over na te denken. 

Ik ben alleen. Een hele dag alleen. Er kan niemand zonder VOG (en die deel je nou niet uit als snoepjes) op bezoek komen. Ik kan met geen volwassene kletsen. Ik kan nooit eens met een collega overleggen, als ik iets lastig vind kan ik niet vragen of iemand het overneemt. Er is niemand die mij ondersteunt. Niemand die ik kan vertellen hoe tof iets is of hoe grappig iets was. De regels zijn zo aangescherpt dat ik ook niemand kan ontvangen. Ik zit aan mijn kind aantallen vast. Ik zou het zo leuk vinden om met andere gastouders af te spreken. Beide de kinderen mee, wat drinken mee en lekker buiten afspreken in speeltuinen of kinderenboerderij. 

Maar hoe lekker zou het zijn als het giet van de regen of je hebt veel kleintjes en je kan dus niet zo gemakkelijk naar buiten, dat je dan bij elkaar thuis kunt afspreken. Dat laatste kan dus niet, want dan kom je als gastouder zijnde over je kind aantallen heen en dat mag niet.

Maar het 1e kan wel. Dus....Lees je dit verhaal, ben je gastouder en wil je graag afspreken? Neem dan gerust contact met me op!! 

En ben je een ouder, een volger, een inwoner van en lees je dit, deel dan gerust mijn oproepje! 

Je weet het tenslotte nooit!  

Tot slot

Ik ga er een einde aan breien. 

Wat was het een jaar! Een jaar met veel aanpassingen en veranderingen. Met sociale verarming. Alles op afstand. Niet meer bij mij binnen komen. Een jaar waarin de snottebel de hoofdrol leek te spelen. Met de nadruk op leek, want gelukkig! Ja gelukkig! Had dit jaar zoveel mooie momenten! Dit jaar liet mij inzien dat wij het allemaal met elkaar konden! Niemand van jullie heeft geklaagd, iedereen heeft mijn wensen en regels gerespecteerd, waarvoor veel dank.! Een jaar waarin we veel met elkaar gesproken hebben, via de app, in real life op 1,5 meter afstand. We deelden de hoogtepunten met elkaar maar ook de dalen. Een jaar waarin ik keihard mijn best heb gedaan om het leven voor de kinderen door te laten gaan. Om hen niks te laten merken van de zorgen om ons heen. 
Waarin liefde en vriendschap voorop stonden. Ik vind en vond het een geslaagd jaar! 
Vooral een warm jaar! Een jaar die ik kan afsluiten door van de daken te schreeuwen dat ik echt helemaal VOL zit!! Dank! Dank jullie wel. Bedankt voor alles, maar vooral voor de gesprekken, het begrip en er zijn! 

Voor al mijn lezers; Alvast hele fijne kerstdagen. Maak ze gezellig, knus en intiem. Geniet van en met elkaar! Op naar een warm, mooi en liefdevol 2021!

p.s.