Daar waar ik vorige week nog gesloten was wegens milde klachten, ben ik sinds deze week weer open! Werken in de opvang is voor mijn gevoel altijd al een dankbaar beroep geweest. Je bent nodig. Maar nu met deze coronacrisis krijgt dat nog een extra dimensie.
Voor de ouders in de cruciale beroepen vang ik deze week hun kinderen op. Voor hun ben ik nog harder nodig dan hiervoor. Zo fijn om van betekenis te kunnen zijn. En toen kwam er ook nog een mooi en lief kaartje binnen met een nog mooiere tekst achterop 😍.
Eerlijk is eerlijk. Ik zag er wel een beetje tegenop om weer te gaan opvangen. Mijn eigen 2 kids thuis en voor hun thuisonderwijs geven. Mijn emmer van mijn eigen kids zit best vol. 24 uur per dag, 7 dagen in de week, en dat al bijna 4 weken lang, op elkaars lip doet wat met je! Geen pauze van elkaar....en laat mama nou ook nog eens gemakkelijker uit te spreken zijn dan papa....
En dan nu ook nog gastkindjes erbij....
Maar gelukkig gaat het heel goed! Het zorgt weer voor ritme. Thuisonderwijs gaat door en ondertussen spelen de gastkindjes lekker om ons heen. Het zorgt er ook voor dat mijn eigen kids weer wat te doen hebben. Weer wat leven in de brouwerij! Toch is het allemaal anders dan anders. Er word heel wat afgepoetst en daar waar we normaal bijvoorbeeld een monekyplatter met fruit samen delen, kreeg vandaag iedereen zijn eigen bakje.
Normaal ben ik natuurlijk veel buiten te vinden met de kinderen. Nu ben ik hier beperkter in. Gelukkig is het heerlijk weer en biedt de tuin ook genoeg uitdaging. En met dit lekkere weer kan er ook heerlijk met water gespeeld worden.
Ook zijn we traditie getrouw nog even naar de eendjes geweest. We hoopten de kleine eendjes te zien maar helaas waren deze nergens te bekennen.
Wel een heerlijke wandeling gehad en op de terugweg nog even een speeltuintje gepakt. Heerlijk om iedereen te zien stralen!
Reactie plaatsen
Reacties